Ien n boske
stonden wie ien grond.
Wel zol ons gruien loaten?
n haand omvatte ons.
Nou kieken wie uut de hoogte
op wel vannijs ons pootte.
Hai gaf ons wodder,
snoeide ien ons loof,
vertelde aal knippend
over geloof en hoop.
Hai geeft ons de roemte
en wie beschutten hom.
Hai vörmt de grui,
wie heuren zien hervörming
deur wat er met ons deelt
totdat t blad vergeelt.
Wie fluusteren zien hoagepreek,
Schepper moakt heul wat breekt.
Schepper moakt heul wat breekt.
Coby Poelman - Duisterwinkel