As ik aan t schrieven ben
denk ik voak aan die,
doe trekst mie over mien verlegenhaid hen,
zoastoe ien gesprek gingst met Ik ben,
benuimdest wat hail goud was
mor ook dat wat goud mis ging
en aal die dingen uutsprakst
woarst hail slim spiet van hast.
Kiek, dat ken ik ien die
zo aarg woarderen,
Doe draaist er nait om hen,
doe schrikst er nait veur trug
om wat die deert
publieklek uut te spreken
en
as die de gort goar is
zegst dat ook.
Doe waist gewoon
Hai luustert
ien aal omstandegheden,
Dat is dien staarke kaant,
doe troost mie ook.
Ien dien gedichten
lees ik n groot
vertraauwen,
dat dut wat met mie,
t geft mie zoveul
moud.
Zoas God die
bielichtte
ervoar k Hom ook bie
mie
en dat komt met
deur die!
Coby Poelman - Duisterwinkel
Uut: "Grunneger Biebelgedichten" (2013)
Schreven veur de Biebelvertoalslag van de Liudgerstichten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten