As ik mien mond in V-vörm trek
onder de rood met witte ruutjespet
bebloumd met n margriet
liek ik toch oareg vredeg,
is t niet?
De kunstenoar bestriekt in zien decor
n vleugje wereldvrede
woardeur mien doefmeziek beneden
de snoaren zuikt dai
gain striekstok roaken ken.
O, dat oeit vredestichters
echte Vrede winnen,
den speul ik sterren van de hemeljas
dai mie ien Koningsblaauw omaarmt,
joe, allerlaifst publiek verwaarmt.
Coby Poelman-Duisterwinkel
Vertoaling van t gedicht "Zeer geliefd publiek" dai ien t bouk "Echo van de stilte" van de kunstenoar uut Litouwen Torcqué publiceerd is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten