Ien Gods stilte

Heer, de stilte soest nog noa,
k heurde Joen zaachte stem
noa alle drokte en lewaai
woar ik ien verzeild was.
Toen Joe mie zagen
vernam ook ik dat Joe der waren.
Joe tilden mie uut alles wat mie bond,
Joe namen mie met, Joen stilte ien
dai zo behoaglek vuilde
dat ik doar altied blieven wol.
Bie Joe ien aarm liekt alles zoveul aans,
zoas Joen aarm mie laaidt.

Joen Geest beroert mien denken, mien gedachten,
brengen mie noar Joen stille inneghaaid.
Zo ien Joen vaailighaid vuil ik mie goud,
het is as een ooase noa n woeste zee.
Allain al deur mie ien Joen aarm te woanen
geef ik Joe al mien zorgen of.
Joe zingen met al Joen zuverhaid
mie noar een haailege hoogte,
doar juucht mien haart in eerbiedwoardeghaid
omdat Joe Heer mien leven laiden.
Ik pries Joen noam
dai mie zo vrij dut goan.

Coby Poelman - Duisterwinkel

t Liesterlaid

Ik zing een laid onder de linde,

een liester voert de boventoon,

wie zingen soamen op noar boven,

de liester luustert ien de kroon.

As ik  mien laid uutzongen heb

zingt hai boven mie weer deur,

nou luuster ik noar wat ik heur.

Soamen loven wie de Schepper,

baiden op ons aigen menaier,

ien de pauze zingt de schepping,

nemt ons met op hemelrais.

Liester ien de hoge linde,

klaproos ien t gruine gras,

blief getugen van dai vrede

dai zo levend bie ons was.

Coby Poelman - Duisterwinkel