Vandoag zuik ik bie zwaart/wit zaacht oranje,
n sjaaltje lösjes ien mien knoetjesspeld,
het carneolen snoer van tanne Anje
en ien mien hoar heb ik n bloemke speld.
Zinderend daanst het veurjoar deur de lucht,
winterklokjes stoan te luden ien zun,
de kat miaauwt zien meertse lokgerucht,
dekbêrren kleuren fleureg onze lien.
Vandoag stoeft meel en wuiven pollen,
wie veren op uut onze wintervacht,
t frisse gruin ontspruut uut tulpenbollen,
Gods veurjoarslicht schept opwekkracht!
Coby Poelman - Duisterwinkel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten